Superwizja pracy socjalnej w Zgierzu współprowadzona z prof. Jerzym Krzyszkowskim

Superwizja pracy socjalnej w Zgierzu. Dzięki uprzejmości Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Zgierzu mam możliwość pokazać kilka zdjęć z superwizji dla pracowników socjalnych. Część sesji miałem przyjemność współprowadzić wraz z prof. Jerzym Krzyszkowskim.

Spotkania superwizyjne zostały przeprowadzone  w ramach Programu Rewitalizacji Społecznej pt. „Społecznie aktywni – wyżyło się lepiej”, realizowanego w ramach projektu systemowego pn. „Rewitalizacja społeczna”. W ramach grupowych sesji wykorzystaliśmy między innymi metodykę kontraktu socjalnego oraz elementy metodyki grup Balinta. Tak zwana metodyka kontraktu socjalnego zakłada analizę sytuacji rodziny pod kątem możliwości i ograniczeń, wyodrębnienie  problemów rodzin  najistotniejszych do realizacji, określenie celów głównych, celów szczegółowych oraz konkretnych działań. Metodyka grup Balinta dała możliwość poszerzenia omówionych przypadków o dogłębną analizę relacji między pomagającymi a klientami oraz nazwanie emocji towarzyszących pracy z omawianymi rodzinami.
Dominującą cechą sesji superwizyjnych przeprowadzanych dla MOPS w Zgierzu było ogromne skupienie na zadaniu i zaangażowanie w pracę grupy wszystkich pracowników. Różnorodność doświadczeń przy jednoczesnym dobrym zgraniu i wzajemnym szacunku uczestników zaowocowało efektywnością i wysoką jakością wypracowanych wspólnie rozwiązań. Pracownicy socjalni brali aktywny udział na wszystkich etapach sesji. Okazywali dużą ciekawość. Praca skoncentrowana była głównie na etapach metodycznego działania. Pomagały temu wysokie standardy etyczne oraz otwartość uczestników na zastosowanie w przyszłości nowych, często trudniejszych w realizacji zadań.  Z przebiegu superwizji wynikła dość istotna konkluzja o wykorzystywanych dotychczas w pracy socjalnej metodach. Indywidualna praca z klientem była dotychczas metodą dominującą. Superwizja pozwoliła uczestnikom dostrzec ogromną wartość w zawieraniu sojuszy pomocowych z innymi specjalistami i instytucjami, organizowaniu zespołów interdyscyplinarnych, spotkań rodzin z zaangażowanymi w pomoc specjalistami. W ramach informacji zwrotnych pracownicy zwrócili uwagę na ogromną wartość omawiania przypadków także w kontekście relacji z klientem oraz towarzyszących temu emocji. Dotychczas tego typu analiza nie miała miejsca. W przypadku osób omawiających – superwizujących swoje „przypadki”, pracownicy socjalni wybrali do omówienia rodziny w których występowało łącznie wiele dysfunkcji (choroba psychiczna, zaniedbania wychowawcze, alkohol, przemoc). Uczestniczki superwizji w trakcie sesji wykazały się dużą uważnością na problemy klienta i zaangażowaniem w ustalaniu planu pomocy. Troska o klienta, otwartość na nowe rozwiązania, chęć skonfrontowania nowych pomysłów z dotychczasowym planem działań – to tylko niektóre z cech świadczących o wysokim profesjonalizmie uczestników sesji superwizyjnych.

Dzierżązna

Serdeczne pozdrowienia dla Pracowników socjalnych oraz Dyrekcji Ośrodka Pomocy Społecznej w Zgierzu!!