Superwizorzy pracy socjalnej w Krakowie. W dniach 17 i 18 maja 2019 r. odbyła się w Krakowie VI Ogólnopolska Konferencja Naukowa z cyklu „Praca socjalna w teorii i działaniu” SUPERWIZJA W POLSKIEJ POMOCY SPOŁECZNEJ – STAN OBECNY I PERSPEKTYWY. Ideą Konferencji było podjęcie dyskusji na temat stanu obecnego wdrażania superwizji pracy socjalnej w Polsce, standardów oraz wyzwań, które są związane z szerokim kontekstem wdrażania i realizacji superwizji w pracy socjalnej. Celem Konferencji było przedyskutowanie aktualnego stanu wdrażania superwizji jako narzędzia wsparcia pracowników socjalnych oraz innych grup zawodowych w obszarze szeroko rozumianego wsparcia społecznego (asystentów rodziny, opiekunów i terapeutów w domach pomocy społecznej, pracowników organizacji pozarządowych z obszaru pomocy społecznej, koordynatorów rodzinnej pieczy zastępczej, kuratorów, członków zespołów interdyscyplinarnych, opiekunów). Na konferencji pojawili się aktywni na rynku superwizyjnym superwizorzy pracy socjalnej oraz nauczyciele akademiccy zainteresowani tematyką superwizji pracy socjalnej i profesjonalizacją w pomocy społecznej. W ramach Konferencji dokonano prezentacji przykładów dobrych praktyk zastosowania superwizji w pracy socjalnej, przedstawiono wyniki badań oraz analiz różnych wymiarów superwizji, w tym również: wymiaru etycznego superwizji jako ważnego czynnika przeciwdziałania wypaleniu zawodowemu pracowników socjalnych oraz wzmacniania realizacji celów pracy socjalnej. Zastanawialiśmy się wspólnie nad przyszłością superwizji pracy socjalnej w Polsce. „Co dalej z superwizją pracy socjalnej…..?” Tak brzmiał tytuł panelu dyskusyjnego, w którym wzięli udział między innymi dr hab. Teresa Zbyrad z Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, dr hab. Jerzy Szmagalski, prof. Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie, dr hab. Hubert Kaszyński reprezentujący Uniwersytet Jagielloński, dr Anna Olech z Uniwersytetu Warszawskiego, oraz pani Renata Dobrzyńska reprezentująca Wielkopolskie Samorządowe Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego. W dyskusji brała także udział przedstawicielka Ministerstwa Rodziny Pracy i Polityki Społecznej, pani Marzena Jakubowska. Zarówno wskazani powyżej paneliści, jak i uczestniczący w spotkaniu superwizorzy i licznie zgromadzeni goście wzięli udział w burzliwej dyskusji nad stanem superwizji w polskiej pomocy społecznej.
praca socjalna
Spotkanie z superwizją pracy socjalnej
11 maja 2016 roku w siedzibie Narodowego Instytutu Samorządu Terytorialnego w Łodzi odbyło się seminarium pod nazwą: „Spotkanie z superwizją w pomocy społecznej i pracy socjalnej”, dedykowane metodykom, specjalistom pracy socjalnej oraz kadrze zarządzającej jednostkami organizacyjnymi pomocy społecznej. Uroczystego otwarcia dokonały dyrektor NIST dr Iwona Wieczorek wraz z kierownikiem Katedry Pracy i Polityki Społecznej Wydz. Ekonomiczno-Socjologicznego UŁ prof. dr hab. Bogusławą Urbaniak. Merytoryczną część spotkania miałem przyjemność współprowadzić wraz z prof. dr hab. Jerzym Krzyszkowskim oraz Piotrem Domaradzkim współautorami książki „Superwizja pracy socjalnej dla praktyków”. W spotkaniu wzięło udział ok. 30 osób – kierowników i pracowników ośrodków pomocy społecznej. W ramach spotkania zachęcaliśmy kadrę zarządzającą do wdrażania superwizji w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej.
-
- O superwizji w Łodzi
Superwizja pracy socjalnej dla praktyków – już wkrótce podręcznik dla superwizorów pracy socjalnej!
Trwają końcowe prace nad pierwszym polskim podręcznikiem dla superwizorów pracy socjalnej, pod tytułem: „Superwizja pracy socjalnej dla praktyków” autorstwa: Piotra Domaradzkiego, Jerzego Krzyszkowskiego, Macieja Sosnowskiego i Aurelii Włoch.
Lato 2015, Mikołów. Autorzy podręcznika. Od lewej: Maciej Sosnowski, Aurelia Włoch, Piotr Domaradzki, Jerzy Krzyszkowski.
„Superwizja pracy socjalnej dla praktyków” będzie praktycznym podręcznikiem pomocnym w rozwoju, pogłębieniu wiedzy i zainteresowań oraz zwiększeniu satysfakcji osób zajmujących się zawodowo pomaganiem. Książka będzie przeglądem wiedzy oraz doświadczeń autorów w obszarze grupowych oraz indywidualnych form superwizji pracy socjalnej
Co sprawia, że Ta książka będzie wyjątkowa?
- Na polskim rynku dotychczas nie było publikacji czerpiącej z polskich doświadczeń superwizji pracy socjalnej. Jest to pierwszy podręcznik, opisujący wypracowane na polskim gruncie wzorce superwizji pracy socjalnej.
- Zawiera w sobie wypracowane praktyczne ścieżki postępowania, wymagane standardy i procedury, oraz szczegółowe opisy przeprowadzonych sesji indywidualnych i grupowych.
- Ukazuje także dobre praktyki w realizacji superwizji programów i projektów.
- Zawiera w sobie opisy wykorzystywanych narzędzi, opis trudności i praktyczne wskazówki przezwyciężania trudności powstałych podczas sesji.
- Jest praktycznym poradnikiem wdrażania superwizji w Jednostkach Organizacyjnych Pomocy Społecznej.
Dla kogo publikacja?
Odbiorcą podręcznika są metodycy pracy socjalnej, specjaliści pracy socjalnej, początkujący i praktykujący superwizorzy pracy socjalnej, kadra zarządzająca jednostek organizacyjnych pomocy społecznej oraz dydaktycy pracy socjalnej a także wszystkie osoby myślące o własnym rozwoju w obszarze pracy socjalnej.
Z recenzji Prof. WSP, dr hab. Mirosława Grewińskiego:
„Mamy już sporadyczne doświadczenia w realizacji superwizji przez niektóre podmioty pomocy społecznej, a także kilka opracowań książkowych, które dotyczą stricte zagadnień superwizji pracy socjalnej czy też superwizji służb społecznych. Wszystko to jednak jest niewystarczające, jeśli poważnie myślimy o implementacji superwizji do głównego nurtu działań wspierających służby społeczne w systemie pomocy społecznej.
Dlatego też cieszy fakt, że czwórka ekspertów (teoretyków jak i praktyków) zajmująca się na co dzień zagadnieniami z zakresu pomocy społecznej podjęła się przygotowania publikacji, która miałaby być swoistym podręcznikiem dla pracowników socjalnych – jak mądrze i efektywnie wykorzystać superwizję w praktyce służb społecznych. Już na wstępie należy podkreślić, że największą wartością i atutem opracowania jest interdyscyplinarny zespół doświadczonych autorów, z którego przynajmniej dwie osoby to praktycy mający duże doświadczenie w pracy w podmiotach pomocy społecznej, którzy wykorzystywali superwizję w swojej profesjonalnej działalności, a dwaj kolejni to eksperci o dużym dorobku dydaktycznym w obrębie pomocy społecznej, w tym w zakresie superwizji”.
Rozporządzenie w sprawie superwizji pracy socjalnej – ruszają prace nad nowym projektem!
Rozporządzenie w sprawie superwizji pracy socjalnej znów na ministerialnym biurku! Po ponad rocznej przerwie związanej z koniecznością wniesienia niezbędnych poprawek do ustawy o pomocy społecznej, ruszają prace nad nowym projektem rozporządzenia w sprawie superwizji pracy socjalnej. Dnia 26.11.2015r. odbędzie się spotkanie ekspertów – superwizorów z pracownikami Departamentu Pomocy i Integracji Społecznej oraz członkami Centralnej Komisji Egzaminacyjnej. Celem spotkania będzie omówienie zagadnień dotyczących superwizji pracy socjalnej i wstępnego projektu rozporządzenia w sprawie superwizji pracy socjalnej. Kolejnym etapem będą konsultacje społeczne.
Klub Pracy Socjalnej
13 maja 2015 roku odbyło się trzecie spotkanie Klubu Pracy Socjalnej organizowane w Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie. Inicjatorem Klubu jest prof. Jerzy Krzyszkowski. Celem Klubu Pracy Socjalnej jest organizacja spotkań teoretyków oraz studentów pracy socjalnej APS z kadrą instytucji pomocy społecznej, analiza wyzwań i wymiana doświadczeń w obszarze pomagania. Na spotkaniu miałem przyjemność wystąpić z referatem, którego tematem była superwizja pracy socjalnej dla pracowników jednostek organizacyjnych pomocy społecznej. W ramach spotkania chętni uczestnicy Klubu mieli możliwość wziąć udział w sesji superwizji pracy socjalnej. Sesja miała charakter symulacji ze współuczestnictwem obserwatorów (pierwszy i drugi krąg). Omawiany był przypadek rodziny korzystającej z pomocy MOPS, objętej wsparciem asystenta rodziny. W ramach sesji przedstawiałem uczestnikom oraz obserwatorom poszczególne etapy sesji superwizyjnej.
Wielkie podziękowania dla kadry naukowej APS – Ani, Kasi i Izy, dziękuję Markowi, jedynemu studentowi uczestniczącemu w sesji. Bardzo dziękuję pracowniczkom socjalnym z Warszawy – Ewelinie i Agnieszce za aktywny udział. Szczególne podziękowania dla Ewy Leśniak – Berek za wsparcie w przedstawieniu przypadku i profesjonalny genogram! Dziękuję także profesorowi Jerzemu Krzyszkowskiemu za zaproszenie do Klubu i możliwość promocji superwizji pracy socjalnej!
